- γερμανικές γλώσσες
- Ομάδα ινδοευρωπαϊκών γλωσσών, οι οποίες με τη σύγκριση των κοινών χαρακτηριστικών τους επιτρέπουν την ανασυγκρότηση μιας κοινής γερμανικής, που αποτελεί το ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ των γλωσσών αυτών και της ινδοευρωπαϊκής. Η κοινή αυτή γερμανική δεν είναι κατά συνέπεια ιστορική γλώσσα, αλλά –όπως και η ινδοευρωπαϊκή– μία ανασυγκρότηση για μελέτη, ένα σύστημα συμφωνιών. Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της γλώσσας είναι καταρχάς η πρώτη εναλλαγή των συμφώνων ή ο πρώτος νόμος του Γκριμ, σύμφωνα με τον οποίο τα πάθη των συμφώνων της ινδοευρωπαϊκής εμφανίζονται στη γερμανική εντελώς διαφοροποιημένα: α) τα ινδοευρωπαϊκά για παράδειγμα άφωνα κλειστά P, T, K τρέπονται στη γερμανική σε άφωνα προστριβή f, th, h ινδοευρωπαϊκό ΚΑΡ-, λατινικό capio, γοτθικό hafjan. Ο νόμος του Βέρνερ δίνει διαφορετική μεταβολή των κλειστών ινδοευρωπαϊκών συμφώνων: αν η συλλαβή που προηγείται των Ρ, Τ, Κ δεν φέρει τον πρωτεύοντα ινδοευρωπαϊκό τόνο, που μπορεί αδιάφορα να πέσει σε οποιαδήποτε συλλαβή, τα f, th, h τρέπονται σε ηχηρά προστριβή και, συνεπώς, σε ηχηρά κλειστά b, d, g (π.χ. στο αρχαίο ινδικό bhratar αντιστοιχεί κανονικά το γοτθικό brothar, ενώ στο αρχαίο ινδικό pitar αντιστοιχεί το γοτθικό fadar) β) τα ινδοευρωπαϊκά ηχηρά κλειστά Β, D, G τρέπονται στα άφωνα p, t, k στη γερμανική (π.χ. ινδοευρωπαϊκό SED-, λατινικό sedeo, γοτθικό sitan), γ) τα ινδοευρωπαϊκά ηχηρά δασέα BH, DH, GH τρέπονται σε απλά ηχηρά (π.χ. ινδοευρωπαϊκό Bhrater, λατινικό frater, γοτθικό brothar). Επίσης, άλλα χαρακτηριστικά της κοινής γερμανικής είναι η συστολή του εκπνευστικού τόνου στη ριζική συλλαβή, ο πτωτικός συγκρητισμός: οι οκτώ πτώσεις της ινδοευρωπαϊκής περιορίζονται σε τέσσερις, η ισχυρή και ασθενής κλίση του επιθέτου, ο περιορισμός των εγκλίσεων (αντίθεση οριστικής και υποτακτικής) και των χρόνων του ρήματος (αντίθεση ενεστώτα και παρωχημένου, ο μέλλων είναι περιφραστικός), και τέλος η ισχυρή και ασθενής κλίση του ρήματος.
Dictionary of Greek. 2013.